High van wat?

God aanbidden en worshipliederen zingen is geweldig. Het maakt dat je ogen op Hem gericht zijn, dat Hij centraal komt te staan. Maar muziek kan heel makkelijk op emotie werken, en maken dat je door de vervoering in feite dissocieert. In die staat ben je makkelijk beïnvloedbaar. Dat gebeurt niet alleen in Hollywood, maar ook in de kerk. 

Een zielig muziekje aan het einde van een bewogen preek, vlak voordat er een oproep wordt gedaan: het kan een vorm van manipulatie zijn. Inspelend op sentiment. Dat betekent niet dat de uitkomst altijd slecht is, maar het is wel een slippery slope. Want als gevoel en emotie de waarheid bepaalt, is sentiment de sleutel tot controle. 

Als ervaring alsmaar centraal staat, en je telkens streeft naar bovennatuurlijke ervaringen, dan ben je bovendien meer met jezelf bezig dan met God. Dat gaat ongemerkt, is mijn ervaring. 

De vrucht van de Geest is het karakter van Jezus. Niet de super powers van Jezus. God is groot, Jezus geneest en verricht wonderen. Maar HIJ is God. Wij niet. God is soeverein. En geloof is geen formule waarmee we de spirituele wetten kunnen manipuleren. Het is Zijn genade, en Zijn genade alleen. En als je gaat werken voor Zijn liefde, wordt het jouw verdienste. En draait het dus weer om….  jou. 

Het pad is niet smal, het is ijl. Maar het evangelie is eenvoudig, en alles behalve complex. Elke keer weer terug naar dat wat Jezus heeft gedaan aan het kruis. En dat ontvangen. Als Zijn kind. Het is een adembenemend groot cadeau.